Συναδέλφισσες/συνάδελφοι,
έχουν περάσει δύο ολόκληρα χρόνια από την τελευταία φορά που είχαμε τη δυνατότητα να διεξάγουμε Εκλογοαπολογιστική Συνέλευση και Εκλογές, διαδικασίες ζωτικής σημασίας, που είναι απαραίτητες για την εύρυθμη λειτουργία κάθε Σωματείου, και που δυστυχώς, εξαιτίας της πανδημίας, δεν επετράπη στα Σωματεία να διεξάγουν καθ’ όλη την προηγούμενη χρονιά.
Τα δύο αυτά χρόνια αποδείχθηκαν ιδιαίτερα δύσκολα για τους εργαζόμενους όλης της χώρας, μα και συνολικά για τον λαό μας. Εξαιρετικά δύσκολα για τους μαθητές μας, για τις οικογένειές τους, για μας τους εκπαιδευτικούς. Στα οξυμένα προβλήματα που έχει προκαλέσει η συνεχιζόμενη οικονομική εξαθλίωση του λαού μας, προστέθηκαν οι τεράστιες δυσκολίες που δημιούργησε η πανδημία και κυρίως η διαχείρισή της από την Κυβέρνηση, που, μαζί με όλες τις προκατόχους της, φέρουν ακέραια την ευθύνη για το γεγονός ότι έχουν αφήσει τον λαό εκτεθειμένο και απροστάτευτο. Χιλιάδες νεκροί, εκατοντάδες χιλιάδες κρούσματα, με ένα ΕΣΥ διαλυμένο και αδύναμο να ανταποκριθεί, με τους υγειονομικούς να δίνουν έναν τιτάνιο αγώνα για την υγεία και τις ζωές μας, χωρίς την παραμικρή στήριξη από το κράτος. Την ίδια στιγμή, χιλιάδες εργαζόμενοι έμειναν χωρίς δουλειά, χωρίς εισόδημα, ζώντας με τα ψίχουλα της αναστολής. Με σχολεία να κλείνουν, να ανοίγουν, και να ξανακλείνουν, με μία παρωδία τηλεκπαίδευσης να ταλαιπωρεί μαθητές και εκπαιδευτικούς, κι όπως αποδείχθηκε, να εκθέτει τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα τους προς εκμετάλλευση από κάθε επιτήδειο. Και με μια κυβέρνηση να αρνείται πεισματικά να ακούσει τις προτάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος για μέτρα που θα διασφάλιζαν την ασφαλή λειτουργία των σχολείων. Από την άλλη όμως, χωρίς χρονοτριβή και εκμεταλλευόμενη την «ευκαιρία» της πανδημίας, νομοθετεί μια σειρά από αντιλαϊκούς και αντιεκπαιδευτικούς νόμους (ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, νέος συνδικαλιστικός νόμος που επιχειρεί να «στραγγαλίσει» τα συνδικάτα και ουσιαστικά να καταργήσει το δικαίωμα στην απεργία, νόμοι για την «αξιολόγηση» των σχολείων κλπ). Είναι ξεκάθαρη η στόχευση της κατατρομοκράτησης του λαού και των εργαζομένων, αλλά και φίμωσης κάθε φωνής που αντιστέκεται στις αντιλαϊκές πολιτικές.
Μέσα σ’ αυτές τις ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, με τις πρωτόγνωρες δυσκολίες που δημιουργούσε και δημιουργεί η πανδημία, με την καραντίνα, τα κλειστά σχολεία και τη δυσκολία να βρεθούμε δια ζώσης με τους συναδέλφους, δώσαμε, συνολικά ως κλάδος, αλλά και ως ΕΛΜΕ Λήμνου & Αγίου Ευστρατίου, μάχες σε όλα τα μέτωπα και με κάθε πρόσφορο μέσο. Καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια ώστε να κρατήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερη επαφή με τους μαθητές μας κατά τα πολύμηνα κλεισίματα των σχολείων, χωρίς καμιά ουσιαστική στήριξη από το Υπουργείο Παιδείας. Διεκδικήσαμε τη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων: απαιτήσαμε δραστική μείωση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα, αύξηση των αιθουσών διδασκαλίας, του εκπαιδευτικού προσωπικού και του προσωπικού καθαριότητας, με μόνιμους διορισμούς, ώστε να αποφευχθεί ο συνωστισμός και η διασπορά της πανδημίας. Συναντηθήκαμε με τον Δήμαρχο και τον Έπαρχο Λήμνου για να τους μεταφέρουμε την ανησυχία μας αλλά και τα συγκεκριμένα αιτήματά μας προκειμένου να προστατευθούν μαθητές, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στα Σχολεία, αλλά και το κοινωνικό σύνολο, από την εξάπλωση του ιού. Ζητήσαμε αύξηση του προσωπικού καθαριότητας, αύξηση των σχολικών δρομολογίων και λειτουργία των λεωφορείων στο ήμισυ της χωρητικότητας, εξεύρεση επιπλέον αιθουσών για αραίωση των τμημάτων, απολυμάνσεις των σχολικών κτιρίων, κλπ. Στις διεκδικήσεις μας συμπορευτήκαμε με τους συναδέλφους μας της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με γονείς, μαθητές, φοιτητές, αλλά και άλλους εργαζόμενους. Για να εξασφαλίσουμε τη συστράτευση των γονέων στους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας, φροντίσαμε να τους ενημερώνουμε είτε δια ζώσης, είτε μέσω τηλεδιασκέψεων, αλλά και με συνεντεύξεις τύπου και μέσω των τοπικών ΜΜΕ, για όλα τα σημαντικά και φλέγοντα ζητήματα, τόσο σε ό,τι αφορά στην εκπαίδευση, όσο και σχετικά με την πανδημία. Διοργανώσαμε ενημερωτική τηλεδιάσκεψη για τη διάλυση των μύθων γύρω από τον εμβολιασμό, αλλά και την ενημέρωση συναδέλφων, γονέων και κάθε ενδιαφερόμενου για τις προκλήσεις της εκπαιδευτικής διαδικασίας υπό συνθήκες πανδημίας.
Αξιοποιήσαμε τη δυνατότητα των διαδικτυακών συνδιασκέψεων, μέσω των οποίων αντιμετωπίσαμε τη διάλυση της συλλογικότητας που κινδύνευε να επιφέρει η πανδημία. Στις συνδιασκέψεις αυτές είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν όσοι συνάδελφοι το επιθυμούσαν, τόσο οι συνάδελφοι του Αγίου Ευστρατίου, που εκ των πραγμάτων βιώνουν τους περιορισμούς της νησιωτικότητας και της προβληματικής συγκοινωνίας, όσο κι εκείνοι που είχαν επιστρέψει στις πατρίδες τους λόγω του lockdown. Συμμετείχαμε σε όλες τις απεργιακές μάχες που αποφάσισε η ΟΛΜΕ και η ΑΔΕΔΥ αυτή τη διετία, οργανώνοντας απεργιακές κινητοποιήσεις με συγκεντρώσεις και πορείες, σε συντονισμό με τους συναδέλφους της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και συχνά με συμμετοχή γονέων και μαθητών. Πήραμε θέση τόσο για τα γενικά ζητήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος συνολικά, όσο και για επιμέρους ζητήματα, ή ζητήματα τοπικού ενδιαφέροντος τόσο της δικής μας όσο και άλλων περιοχών. Εκδώσαμε δεκάδες ανακοινώσεις, ψηφίσματα και καταγγελίες, που κοινοποιήθηκαν ηλεκτρονικά σε σχολεία, συναδέλφους, ΜΜΕ και κάθε ενδιαφερόμενο, αλλά και μέσα από την ιστοσελίδα της ΕΛΜΕ και την παρουσία της στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, όπου και παραμένουν στη διάθεση κάθε συναδέλφου. Αντιπαλέψαμε με επιτυχία την προσπάθεια να μπουν κάμερες μέσα στις σχολικές αίθουσες. Ακυρώσαμε την προσπάθεια της κυβέρνησης να διεξάγει ηλεκτρονικά τις εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια, με τον κλάδο μας να απέχει από αυτές τις ψευτο-εκλογές σε ποσοστό 95%. Συμπαρασταθήκαμε στους συναδέλφους μας που απορρίφθηκαν από τους αξιολογικούς πίνακες του ΑΣΕΠ λόγω παραβόλου. Εναντιωθήκαμε στην αντιπαιδαγωγική «εξ αποστάσεως» αξιολόγηση των μαθητών μας μέσω webex.
Δώσαμε και συνεχίζουμε να δίνουμε μια μεγάλη μάχη ενάντια στην «αξιολόγηση» που θα κατηγοριοποιήσει σχολεία, μαθητές και εκπαιδευτικούς, θα οδηγήσει τους γονείς να πληρώνουν ακόμη περισσότερο από την τσέπη τους για τη λειτουργία του δημόσιου σχολείου, απαλλάσσοντας την κυβέρνηση από την ευθύνη για την επαρκή χρηματοδότηση των σχολείων, την κάλυψη όλων των αναγκών τους και την εξασφάλιση σύγχρονης σχολικής στέγης. Αυτή τη μεγάλη μάχη τη δώσαμε με βασικό μας όπλο την απεργία - αποχή της ΟΛΜΕ και της ΑΔΕΔΥ. Η συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου μας (88%) συμμετείχε σ’ αυτό τον αγώνα ακυρώνοντας τις αντιεκπαιδευτικές στοχεύσεις της κυβέρνησης. Απέναντι σ’ αυτό τον μεγαλειώδη αγώνα, το υπουργείο είχε να αντιτάξει μόνο απειλές, αυταρχισμό, εκφοβισμό και δικαστικές αποφάσεις. Δυστυχώς όμως, παρά την αδιαμφισβήτητη θέληση του κλάδου να συνεχίσει τον αγώνα, που εκφράστηκε με τον πιο εμφατικό τρόπο με τη συμμετοχή 100.000 συναδέλφων μας στην 24ωρη απεργία την ημέρα εκδίκασης της απεργίας-εποχής στο Εφετείο, η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ/ΣΥΝΕΚ/ΠΕΚ) στάθηκε κατώτερη των περιστάσεων και λειτουργώντας ως Δούρειος Ίππος της Κυβέρνησης αποφάσισε να σταματήσει την απεργία – αποχή. Μάλιστα, η ΕΛΜΕ Λήμνου & Αγίου Ευστρατίου ήταν μία από τις ΕΛΜΕ που πρωτοστάτησαν στη συλλογή υπογραφών για την ενεργοποίηση – για πρώτη φορά μετά τη Μεταπολίτευση – του άρθρου στο Καταστατικό της ΟΛΜΕ που δίνει τη δυνατότητα σύγκλησης Γενικής Συνέλευσης των Προέδρων εάν συγκεντρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός ΕΛΜΕ. Ωστόσο, οι διαμορφωμένοι συσχετισμοί στην Ομοσπονδία δεν επέτρεψαν την επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής, παρόλο που 40 από τις 75 ΕΛΜΕ επιβεβαίωσαν ότι το αίτημα αυτό παραμένει ισχυρό και πλειοψηφικό, αφού μόνο μέσα από την υλοποίησή του, θα μπορέσει ο κλάδος να δώσει ενωμένος αντάξια συνέχεια στον αγώνα που ξεκίνησε και είναι ξεκάθαρο πως επιθυμεί να συνεχίσει. Αυτή είναι άλλωστε και η απαίτηση των συναδέλφων που όλο το τελευταίο διάστημα δέχονται ποικιλότροπες πιέσεις για να προχωρήσουν τις διαδικασίες της «αξιολόγησης».
Συνεχίσαμε σταθερά να προτάσσουμε το αίτημα για μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών συναδέλφων μας που επί χρόνια καλύπτουν πάγιες ανάγκες των σχολείων. Ο μόνιμος διορισμός περίπου 16000 συναδέλφων μας στη Γενική και Ειδική Εκπαίδευση τα δυο προηγούμενα χρόνια ήρθε ως αποτέλεσμα των πολύχρονων αγώνων του κλάδου και του Σωματείου και ως τέτοιο πρέπει να εκτιμηθεί, κι όχι ως παραχώρηση της μιας ή της άλλης κυβέρνησης, που έχουν αποδείξει ότι τίποτα δεν χαρίζουν, ενώ αντίθετα επενδύουν στις ελαστικές σχέσεις εργασίας χωρίς δικαιώματα. Συνεχίζουμε με το ίδιο αίτημα, τη μονιμοποίηση των χιλιάδων συναδέλφων αναπληρωτών που εξακολουθούν να υφίστανται την ταλαιπωρία και την εκμετάλλευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και την ανισότητα στους όρους εργασίας. Δεν σταματήσαμε να διεκδικούμε ουσιαστικές αυξήσεις των αποδοχών μας, μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, εξίσωση δικαιωμάτων μόνιμων και αναπληρωτών.
Σε ό,τι αφορά ζητήματα περισσότερο τοπικού ενδιαφέροντος, η δράση του Σωματείου μας υπήρξε ιδιαίτερα έντονη. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής: Απαιτήσαμε από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λέσβου να μεριμνά για τη διεκπεραίωση όλων των διαδικασιών που αφορούν τους εκπαιδευτικούς, με διαφάνεια, μεθοδικότητα, τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων και πλήρη ενημέρωση των ενδιαφερομένων, ώστε: 1) να καλύπτονται στο σύνολό τους οι πραγματικές ανάγκες των σχολείων σε εκπαιδευτικούς, 2) να καλύπτονται οι εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών μας, και 3) να εξασφαλίζεται η αίσθηση της ισότιμης μεταχείρισης μεταξύ συναδέλφων και να αποφεύγονται οι αδικίες. Αντικρούσαμε αυταρχικές και αντισυναδελφικές συμπεριφορές όπου και όποτε αυτές παρουσιάστηκαν, υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματα των συναδέλφων. Απαιτήσαμε λύση των οξυμένων προβλημάτων στη σχολική στέγη στην περιοχή μας (επισκευή του ιστορικού κτιρίου του Γυμνασίου Μύρινας, αποσυμφόρηση του συγκροτήματος ΓΕΛ/ΕΠΑΛ/Εσπερινού/ΙΕΚ Μύρινας με ανέγερση νέου σχολικού κτιρίου). Μετά από συνεννόηση με τις ακτοπλοϊκές εταιρίες, εξασφαλίσαμε για όλο αυτό το διάστημα, αλλά και για τη χρονιά που διανύουμε, την παροχή εκπτωτικών ακτοπλοϊκών εισιτήριων για όλα τα μέλη του σωματείου μας. Αιτηθήκαμε την επιδότηση στέγασης των αναπληρωτών εκπαιδευτικών σε Λήμνο και Άγιο Ευστράτιο, αιτήματα όμως που απορρίφθηκαν από τις δύο δημοτικές αρχές αντίστοιχα. Εξασφαλίσαμε τη σίτιση από τη Λέσχη Αξιωματικών Μύρινας των εκπαιδευτικών που το επιθυμούν και πληρούν τα κριτήρια που έθεσε η Ταξιαρχία. Φροντίσαμε για τη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των μελών μας, διοργανώνοντας χοροεσπερίδα για την κοπή της βασιλόπιτας του Σωματείου μας, αποκριάτικο πάρτι σε συνεργασία με άλλους συλλόγους, πάρτι γνωριμίας παλιών και νέων συναδέλφων στην αρχή της χρονιάς, αλλά και αποχαιρετιστήριο στο τέλος της, εκτός από τις φορές που η πανδημία μας απέτρεψε. Εξασφαλίσαμε έκπτωση για τα μέλη μας σε θεατρικές παραστάσεις που έλαβαν χώρα μέσα σ’ αυτή τη διετία. Για την οικονομική ενίσχυση του Σωματείου μας κυκλοφορήσαμε σημειωματάριο της ΕΛΜΕ με εξώφυλλο φιλοτεχνημένο από τον συνάδελφο εικαστικό και μέλος του απερχόμενου ΔΣ της ΕΛΜΕ, Νίκο Δέδε. Στηρίξαμε τις αυτονόητες διεκδικήσεις των μαθητών μας για κάλυψη των πολυάριθμων εκπαιδευτικών κενών, αλλά και τον δίκαιο αγώνα τους ενάντια στην τράπεζα θεμάτων, την ΕΒΕ, την εξίσωση των πανεπιστημιακών πτυχίων με αυτά των κολλεγίων, και συνολικά ενάντια στις αντιδραστικές πολιτικές που καθιστούν την προσπάθειά τους για μόρφωση και τη σχολική τους ζωή γενικά, πιο ψυχοφθόρα, εξοντωτική, απωθητική και δυσβάσταχτα δαπανηρή. Συμμετείχαμε σε παραστάσεις διαμαρτυρίας και σε κινητοποιήσεις για την τραγική υποβάθμιση του Νοσοκομείου Μύρινας, αλλά και την απαράδεκτη αεροπορική και ακτοπλοϊκή σύνδεση της Λήμνου και του Αγίου Ευστρατίου με την υπόλοιπη χώρα.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα όποια δικαιώματα απολαμβάνουμε σήμερα, τα οφείλουμε στους αγώνες των προηγούμενων από μας, ενώ έχουμε χρέος και ευθύνη να τα διαφυλάξουμε και να τα προσαυξήσουμε για μας και για τους μελλοντικούς συναδέλφους. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο πως όλοι αυτοί οι αγώνες πρέπει να συνεχιστούν, με ακόμη μεγαλύτερη μαζικότητα, με καλύτερη οργάνωση, με βαθύτερο περιεχόμενο. Απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη και επιτυχία αυτών των αγώνων είναι η συσπείρωση όλων των συναδέλφων στο σωματείο μας, στην ΕΛΜΕ Λήμνου & Αγίου Ευστρατίου.
Αναμφίβολα, η παρουσία και η δράση του απερχόμενου ΔΣ είχε αδυναμίες, κενά και παραλείψεις. Ακριβώς γι' αυτό τον λόγο ζητάμε την ενεργή συμμετοχή όλων των συναδέλφων, για τη στήριξη του σωματείου και των πρωτοβουλιών του, για την καλύτερη οργάνωση της δράσης του. Σ’ αυτή την προσπάθεια έχουν θέση και ρόλο όλες οι συναδέλφισσες και όλοι οι συνάδελφοι, αφού η πραγματική δύναμη του σωματείου δεν είναι άλλη από τα δραστήρια και ενεργά μέλη του. Οι προτάσεις τους και η συμμετοχή τους είναι που εξασφαλίζουν τη ζωντάνια, τη φρεσκάδα, αλλά και την αποτελεσματικότητα των αγώνων. Σας καλούµε λοιπόν να συνεχίσετε να αγκαλιάζετε την προσπάθεια που γίνεται για να έχουμε ένα σωματείο που διεκδικεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών µας, που δεν κάνει ούτε βήµα πίσω από το αίτηµα για ανάκτηση των απωλειών των τελευταίων ετών, που δε διστάζει να συγκρουστεί µε τη διοίκηση για να υπερασπιστεί το δίκιο του συνόλου των συναδέλφων.
Με αγωνιστικούς χαιρετισµούς για την επόµενη συνδικαλιστική χρονιά, συσπειρωµένοι στον Σύλλογό µας, στο Σωµατείο µας, µε πίστη κι αισιοδοξία, προχωράµε µπροστά!
Για το απερχόμενο ΔΣ της ΕΛΜΕ,
