Κάλεσμα αγώνα και διεκδίκησης προς όλους τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς.

Οι προσλήψεις της φετινής χρονιάς, που μετά τη δ’ φάση ξεπερνούν τις 37.000, είναι μέχρι στιγμής λιγότερες κατά 6.522 σε σχέση με την περσινή χρονιά στην Πρωτοβάθμια και κατά 3.810 στη Δευτεροβάθμια, συνολικά δηλαδή πάνω από 10.000 λιγότερες προσλήψεις. Αυτό δείχνει από τη μία τα χιλιάδες κενά που παραμένουν στα σχολεία μέσα του Νοέμβρη και εν μέσω πανδημίας, και από την άλλη την ύπαρξη χιλιάδων συμβασιούχων που παραμένουν όμηροι της ευέλικτης απασχόλησης, με ό,τι συνέπειες έχει αυτό στη λειτουργία των σχολείων και στη μόρφωση των παιδιών. 

Ούτε οι μόνιμοι διορισμοί, αλλά ούτε καν οι προσλήψεις των αναπληρωτών που γίνονται κάθε χρόνο δεν αρκούν για να καλυφθούν επαρκώς οι ανάγκες των σχολείων. Ανάγκες οι οποίες δεν αφορούν μόνο στο να έχουν όλα τα παιδιά δασκάλους και καθηγητές από την πρώτη μέρα - που κι αυτό ακόμα δε θεωρείται δεδομένο για πάρα πολλά σχολεία - αλλά στο να μη στοιβάζονται σε 25άρια- 28άρια τμήματα, να διδάσκονται όλα τα αντικείμενα που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξή τους (μουσική, γυμναστική, εικαστικά κλπ.) από εξειδικευμένο προσωπικό, να έχουν την απαραίτητη βοήθεια σε μαθησιακά αλλά και ψυχολογικά - κοινωνικά ζητήματα, κάτι που προϋποθέτει προσωπικό για ενισχυτική διδασκαλία, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς κ.α., να έχουν δημιουργικό ολοήμερο και όχι «φύλαξη» και βέβαια να υπάρχει όλο το απαραίτητο προσωπικό ειδικής αγωγής για να στηρίξει τα παιδιά με ιδιαίτερες ανάγκες (παράλληλη στήριξη, ειδικά σχολεία), καθώς και δομές για την εκπαίδευση όλων ανεξαιρέτως των προσφυγόπουλων. Όλα αυτά δεν πρέπει να θεωρούνται «πολυτέλειες», αλλά απαραίτητες προϋποθέσεις για ένα πραγματικά αναβαθμισμένο σχολείο.

Οι πολιτικές επιλογές όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα αντιμετωπίζουν αυτές τις ανάγκες σαν κόστος! Η επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας χωρίς δικαιώματα είναι ένας από τους διαχρονικούς στόχους τους για την εκπαίδευση, αλλά και για το μέλλον των μαθητών, σε όποιον κλάδο κι αν δουλέψουν. Γι αυτό και η μόρφωση για την πλειοψηφία των παιδιών ολοένα και υποβαθμίζεται, ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνουν ένα σχολείο - επιχείρηση, με ευέλικτους και «φιμωμένους» εκπαιδευτικούς που θα καλύπτουν όλο και περισσότερες «τρύπες» με όλο και λιγότερο κόστος!  

Όλοι οι αναπληρωτές που έχουν δουλέψει τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση, άσχετα με τη σύμβαση, το χρονικό διάστημα και τον κλάδο, είναι απολύτως απαραίτητοι για τη λειτουργία του σχολείου! Καλύπτουν απολύτως αναγκαία κενά  χωρίς καμία στήριξη.  Πολύ συχνά εργάζονται χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια και τις οικογένειές τους, με υψηλό κόστος διαβίωσης και μισθό που με δυσκολία φτάνει ακόμα και για τις βασικές ανάγκες, χωρίς την απαραίτητη στήριξη από το Υπουργείο (έξοδα μετακίνησης, στέγασης, σίτισης κλπ.) και χωρίς δικαιώματα που θα έπρεπε να θεωρούνται δεδομένα (πχ. άδειες ασθενείας ή μητρότητας!). 

Όλα τα προηγούμενα χρόνια, οι κινητοποιήσεις των συμβασιούχων μέσα από τα σωματεία τους, μαζί με όλους τους εκπαιδευτικούς, αποτελούν σημαντικά βήματα
και παρακαταθήκη για τη συνέχεια:

• Πίεσαν και ανάγκασαν τις κυβερνήσεις να προχωρήσουν σε μόνιμους διορισμούς μετά από μια 10ετία.
• Έβαλαν στο επίκεντρο την ανάγκη μονιμοποίησης όλων των συμβασιούχων, συμπορεύτηκαν μαζί με τους γονείς, τους μαθητές, τους συμβασιούχους όλου του δημοσίου.
• Οι αναπληρωτές είναι πλέον ισότιμα μέλη στα σωματεία τους, με πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα, μπορούν να εκλέγονται στα Διοικητικά Συμβούλια ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ ή και σε αυτά των Ομοσπονδιών.
• Κατακτήθηκαν δικαιώματα όπως η αύξηση της άδειας ανατροφής των αναπληρωτριών στους 3,5 μήνες, μετά από πολύμορφες δράσεις και πιέσεις προς τις κυβερνήσεις, άδεια σπάνιων νοσημάτων, σίτιση και οδοιπορικά για κάποιες απομακρυσμένες περιοχές.

Η συνέχιση των διεκδικήσεών μας αποτελεί τη μοναδική διέξοδο, αφού έχει αποδειχθεί απανειλημμένα ότι καμία κυβέρνηση δε μας χάρισε ποτέ τίποτα, καμία κυβέρνηση δεν έχει ως πολιτική επιλογή την ικανοποίηση των αναγκών για μόρφωση και δουλειά με δικαιώματα!

Μένουμε ενωμένοι, παρά την πολυδιάσπαση που επιδιώκει η κυβέρνηση και οι διάφοροι καλοθελητές που προσπαθούν να μας οδηγήσουν στον δρόμο της ατομικής λύσης και της απομόνωσης. Συσπειρωνόμαστε στα σωματεία μας, παλεύουμε όλοι μαζί για κάθε πρόβλημα, παίρνουμε μέρος σε κάθε συλλογική δράση του σωματείου, στις συνελεύσεις, τις κινητοποιήσεις, τις αρχαιρεσίες, συμβάλλουμε στο να «ζωντανέψουν» όλοι οι σύλλογοι και οι ΕΛΜΕ, να πάρουν αγωνιστική κατεύθυνση, γιατί αυτός είναι ο μόνος ελπιδοφόρος δρόμος για όλους τους εργαζόμενους!

Διεκδικούμε:

• Μαζικούς, μόνιμους διορισμούς όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων και κλάδων, με βάση τις ανάγκες. Καμία απόλυση αναπληρώτριας/τη.  Μονιμοποίηση όλων των συναδέλφων που δουλεύουν τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση.
• Κατάργηση του θεσμού των τριμήνων, των ΑΜΩ και των πολλαπλών κατηγοριών αναπληρωτών. Προσλήψεις όλων των αναπληρωτών σε μια φάση, με 12μηνη σύμβαση για όλους. Κατάργηση των διατάξεων που δίνουν στους Διευθυντές Εκπαίδευσης τη δικαιοδοσία κατάρτισης πινάκων αναπληρωτών, καθώς και πρόσληψης-απόλυσης αναπληρωτών ανά Διεύθυνση.
• Εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών με αυτά των μονίμων- πλήρη δικαιώματα σε περίπτωση ασθενείας, αναγνώριση της προϋπηρεσίας καθ’ όλη τη διάρκεια της άδειας, εξασφάλιση πλήρους άδειας ανατροφής, εξασφάλιση αδειών ειδικού σκοπού σε όσους το έχουν ανάγκη.

• Σταθερή καταβολή του μισθού κάθε μήνα, άμεση μισθολογική αναγνώριση και καταβολή από την αρχή της σχολικής χρονιάς του μεταπτυχιακού τίτλου και των μισθολογικών κλιμακίων.
• Να δοθεί σε όλους τους συναδέλφους (μόνιμους και αναπληρωτές) , μέχρι τις 23/12/2021, ο 13^ος μισθός (δώρο Χριστουγέννων) που κόπηκε τα προηγούμενα χρόνια ως πρώτο βήμα για επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού! 
• Μείωση του αριθμού μαθητών ανά τάξη. Κατάργηση του νόμου 4692/20 (Κεραμέως), που βάζει ελάχιστο όριο τους 15 μαθητές ανά τμήμα.
• Μέτρα στήριξης των αναπληρωτών: δωρεάν μεταφορά από και προς τον τόπο διαμονής και εργασίας, επιδότηση ενοικίου και θέρμανσης, δωρεάν σίτιση όλων στις φοιτητικές λέσχες ή τις λέσχες αξιωματικών.
• Κατάργηση του ν. 4823/21 που οδηγεί στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, του νόμου Γαβρόγλου που ακυρώνει το πτυχίο και την προϋπηρεσία και όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων των τελευταίων χρόνων.