Και πάλι χιλιάδες εκπαιδευτικοί χωρίς μετάθεση!
Με το σταγονόμετρο και φέτος οι μεταθέσεις των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης!
Το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε τις προηγούμενες ημέρες τις μεταθέσεις εκπαιδευτικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Για άλλη μια χρονιά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στέρησε το δικαίωμα σε χιλιάδες εκπαιδευτικούς να ξαναβρεθούν με τις οικογένειες τους, αναγκάζοντας τους να διατηρούν 2 σπίτια, να πληρώνουν διπλά έξοδα διαβίωσης και δυσβάσταχτα μεταφορικά!
Οι αιτήσεις μετάθεσης για τη φετινή χρονιά έφτασαν στις 6.164, ενώ ικανοποιήθηκαν μόλις 455, δηλαδή το 7,38% (+0,31% από την περσινή χρονιά). Από τη Β΄Λέσβου, μια περιοχή που δίνει μεγάλο αριθμό μορίων, πήραν μετάθεση μόλις ΔΥΟ συνάδελφοι! Είναι τουλάχιστον εξοργιστικό, όταν με τα στοιχεία του ίδιου του Υπουργείου έχουν προσληφθεί αυτή τη στιγμή πάνω από 30 χιλιάδες αναπληρωτές, να μην γίνονται επί της ουσίας μεταθέσεις στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Η μονιμοποίηση της πολιτικής ελάχιστων μεταθέσεων στη Δευτεροβάθμια πρέπει να προβληματίσει κάθε συνάδελφο. Δεν είναι τυχαίο ότι με διαδικασίες express και με βάση το συνολικά αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο (μείωση ωρών διδασκαλίας σε πολλά αντικείμενα, αύξηση ωραρίων είτε άμεση είτε έμμεση στην περίπτωση των εργαστηρίων πληροφορικής και φυσικών επιστημών, αύξηση αριθμού μαθητών ανά τμήμα και εκπαιδευτικό, μη προσμέτρηση των αναγκών σε τμήματα ένταξης – τάξεις υποδοχής κοκ) διαμορφώνουν μαζικά, σε όλα τα ΠΥΣΔΕ, είτε τεχνητά πλεονάσματα ή ελάχιστες ελλείψεις. Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι κυβέρνηση – ΟΟΣΑ – ΕΕ προσβλέπουν, μέσα από την υλοποίηση των αντιδραστικών αλλαγών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και τώρα στο Λύκειο (νομοσχέδιο Γαβρόγλου, περιορισμός μαθημάτων γενικής παιδείας, περιορισμός διδασκόντων εκπαιδευτικών) στη δραστική μείωση των μαθητών που παρακολουθούν το Λύκειο και την στροφή τους από νωρίς στην κατάρτιση και τη φθηνή – ευέλικτη εργασία. Ούτε είναι τυχαία τα όσα επισημαίνει στην τελευταία του έκθεση το ΙΟΒΕ περί αντιστροφής των δαπανών για μισθοδοσία σε σχέση με τις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων.
Στην ουσία, εμφανίζοντας πλεονάσματα προσωπικού σε συνδυασμό με τη συνταξιοδότηση στα 67 και την αξιολόγηση, οδηγούν στο πάγωμα των μεταθέσεων, την ώρα που προωθούν νέα μεγάλη κινητικότητα μεταξύ σχολείων – βαθμίδων εκπαίδευσης – υπηρεσιών του δημοσίου, ελαχιστοποίηση των προσλήψεων αναπληρωτών κλπ. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Την ίδια στιγμή η ΝΔ σιωπά για τις μηδενικές μεταθέσεις και τονίζει ότι οι όποιες νέες προσλήψεις θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα των πραγματικών αναγκών που αποτυπώνονται.
Η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ έχει βάλει πλάτη στις προωθούμενες αναδιαρθρώσεις, αφού ποτέ δεν συγκρούστηκε με τον πυρήνα αυτής της πολιτικής που οδηγεί σε περικοπές, συγχωνεύσεις, άρα και πετσοκομμένες μεταθέσεις. Τα σχετικά νομοθετήματα του ΣΥΡΙΖΑ και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που ήταν στον ίδιο δρόμο έχουν τη σφραγίδα της ΟΛΜΕ, όπως αναγνωρίζουν οι ίδιοι οι κυβερνώντες. Οι πλειοψηφίες αυτές δεν κουνάνε το δαχτυλάκι τους για να οργανωθεί και να αντιδράσει ο κλάδος.
Απαιτούμε εδώ και τώρα:
- Να γίνει δεύτερη φάση μεταθέσεων για να μετατεθούν οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί στον τόπο συμφερόντων τους!
- Να υπολογιστούν τα κενά με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Δηλαδή 20 μαθητές στα τμήματα Γυμνασίου και Γενικής Παιδείας του Λυκείου - 15 μαθητές στους προσανατολισμούς – 10 μαθητές στα εργαστήρια του ΕΠΑΛ
- Να δοθούν όλα τα διευθυντικά κενά οργανικά.
- Να δοθεί κάθε θέση που μένει κενή λόγω μετάθεσης ή συνταξιοδότησης.
- Να υπολογίζονται με οργανικά κενά οι αυξημένες ανάγκες σε Ειδική Αγωγή, Τμήματα Ένταξης, Τάξεις Υποδοχής και στην Ενισχυτική Διδασκαλία.
Τώρα είναι ώρα να καταδικαστεί παντού η αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική, που τσακίζει τις ζωές και τις οικογένειές μας, αλλά και τη μόρφωση των παιδιών μας! Κόντρα στα κόμματα και τις πολιτικές, που συμφωνούν με τις αναδιαρθρώσεις. Κόντρα στις συνδικαλιστικές ηγεσίες, που δίνουν τη χρήσιμη για το κράτος «χείρα βοηθείας». Κανείς εκπαιδευτικός δεν περισσεύει. Δεν υπάρχουν πλεονάσματα, αντίθετα χρειάζονται μαζικές μόνιμες προσλήψεις, χρειάζεται να μονιμοποιηθούν οι 30.000 συμβασιούχοι-αναπληρωτές συνάδελφοι. Να μπουν στο επίκεντρο οι πραγματικές σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των μαθητών.
Αποτελεσματικός αγώνας για το δικαίωμα στη μόνιμη εργασία, στη μετάθεση, στη ζωή με δικαιώματα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ανατροπή των αντεργατικών και αντιλαϊκών συσχετισμών.
