Καταγγέλλουμε το απίστευτο περιστατικό που συνέβη στο 2ο Λύκειο Ρεθύμνου, όπως αναφέρει η ΕΛΜΕ Ρεθύμνου. Μαθητής του σχολείου προσέφυγε στον εισαγγελέα ενάντια σε τέσσερις συναδέλφισσες, οι οποίες διέπραξαν το «έγκλημα» να απεργήσουν στη μεγάλη πανελλαδική απεργία στις 21 Σεπτέμβρη, γιατί όπως ανέφερε του στερούν το δικαίωμα στη μόρφωση.
Η εισαγγελία διαβίβασε την «καταγγελία» στο Α.Τ. Ρεθύμνου και οι συναδέλφισσες έλαβαν κλήτευση από την αστυνομία για να δώσουν εξηγήσεις.
Φαίνεται ότι έτσι έγινε κατανοητή η δήλωση του Γεωργιάδη στη Βουλή ότι θα κινητοποιεί ο ίδιος τους εισαγγελείς όταν οι ίδιοι δεν τον κάνουν. Ο αντιδημοκρατικός κατήφορος της κυβέρνησης δεν έχει πάτο. Αυτές οι καταστάσεις είναι το αποτέλεσμα των απεργοκτόνων νόμων, όλων των τελευταίων κυβερνήσεων, με πιο εμφατικούς τους νόμους του Χατζιδάκη και του Γεωργιάδη.
Τους απαντάμε ότι το δικαίωμα της απεργίας κερδήθηκε με αίμα. Μέχρι τη δεκαετία του 50, όταν νομιμοποιήθηκε η απεργία για τους δημοσίους υπαλλήλους, ο κλάδος μας το είχε κατακτήσει στην πράξη με πολύ μεγάλες απεργίες, σε πολύ πιο σκληρές συνθήκες από τις σημερινές. Αυτό το δικαίωμα δεν θα το διαπραγματευτούμε με κανέναν γραφικό υπουργό και με κανέναν πρόθυμο εισαγγελέα.
Είναι υποχρέωσή μας, ως εκπαιδευτικοί, να περιφρουρήσουμε αυτό το δικαίωμα και για τη νέα γενιά, τους μαθητές μας, αλλά και να τους διαπαιδαγωγήσουμε με τη στάση μας.
Το σίγουρο είναι ότι θέλουν έναν εκπαιδευτικό φοβισμένο και υποταγμένο, για να αναπαράγει τον εαυτό του στη νέα γενιά. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Με τη στάση μας διδάσκουμε το αγωνιστικό πρότυπο, του μαχητικού εκπαιδευτικού, τόσο μέσα στην τάξη, όσο και στους αγώνες του λαϊκού κινήματος. Για μια ακόμα φορά θα πετάξουμε τους σχεδιασμούς τους στα σκουπίδια.
Απαιτούμε ο προϊστάμενος της εισαγγελίας να σταματήσει τώρα αυτήν την απαράδεκτη διαδικασία!
Απαιτούμε τώρα η κυβέρνηση και ο υπουργός παιδείας να αναλάβουν τις ευθύνες τους,
να σταματήσουν αυτή την αθλιότητα!
ΥΓ1: Είναι πραγματικά γελοίο να εγκαλείται ο απεργός εκπαιδευτικός γιατί στερεί, τάχα, το δικαίωμα της μόρφωσης των παιδιών, όταν έχουν χαθεί ήδη ένα εκατομμύριο διδακτικές ώρες από τα χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία, γεγονός που ούτως ή άλλως ήταν και αντικείμενο της συγκεκριμένης απεργίας.
ΥΓ2: Να θυμίσουμε ότι 15 χρόνια οι εκπαιδευτικοί έχουμε κρατήσει τα σχολεία όρθια, μόνοι μας, σε πολύ δύσκολες συνθήκες και χωρίς καμία βοήθεια από το κράτος. Και όλα αυτά, μισθολογικά εξαθλιωμένοι, υπηρετώντας σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας, σε απαράδεκτους έως επικίνδυνους χώρους εργασίας. Αν επιβιώνει κάτι από το δημόσιο σχολείο, αυτό οφείλεται στο πάθος και το μεράκι όλων μας. Εμείς είμαστε αυτοί που περιφρουρούμε τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, σε αντίθεση με το κράτος που τα υπονομεύει.
